 |
Griekse Mythen en
Sagen
Mythes:
Mythes zijn verhalen over goden en halfgoden. Die komen in
alle culturen voor. Meestal klinken deze verhalen niet
waar gebeurd.
Sagen:
Sagen zijn oude verhalen waarin de hoofdpersonen geen
(half)goden maar mensen zijn. Sagen worden meetal op een
geloofwaardige manier verteld.
Waarom zijn de Griekse mythen en sagen zo beroemd? De
Romeinse mythen en sagen kennen ook veel mensen, bij de
Egyptische wordt de groep al kleiner en bij de Noorse en
Keltische mythen en sagen hou je bijna niets over. Waarom
kent dan eigenlijk iedereen wel een paar Griekse mythen en
sagen?
Alle verhalen zijn vermoedelijk verzonnen, dat is duidelijk,
maar ze zijn ook goed verzonnen, aangezien veel verhalen op
elkaar aansluiten. Veel gebeurtenissen in verschillende
sagen, mythen ook wel, maar minder, sluiten op elkaar aan.
Dat komt mede doordat de 'mythentijd' de tijd was tijdens de
Mykeense en de Minoïsche beschavingen (Minoïsche beschaving
± 2700 - ± 1200 v. Chr.; Mykeense ± 2000 - ± 1200 v. Chr.)
De meeste heldensagen speelden zich in deze tijd af.
De Ilias en de Odyssea worden geschat op ± 1300 v. Chr. Deze
sagen kunnen beter geschat worden, aangezien Troje rond die
tijd inderdaad werd verwoest, voor de achtste
waarschijnlijk. Ook het verhaal van Minos en de Minotaurus
is knap verzonnen, je moet er maar op komen om al die
details precies zo te bedenken. Maar, hier zit ook een
gedeelte in wat waar is, net zoals bij de Ilias en nog
andere sagen: Tijdens de Minoïsche beschaving, de beschaving
van koning Minos, was
Kreta het machtigste gedeelte van
Griekenland. Omdat het een redelijk centrale positie heeft
in de Middellandse zee, hadden ze een vloot gebouwd, die
ieder schip tegenhield, die dan weer tol moest betalen aan
de Kretenzers, totdat
Knossos verwoest werd tijdens een
oorlog.
Nog een reden voor de bekendheid van de Griekse mythen en
sagen zou kunnen zijn, dat ze vol staan met wijze
levenslessen. Bijvoorbeeld: Gedraag je niet hoogmoedig, want
je wordt gestraft door de goden! Daar kunnen we zelfs nu nog
van leren! Nog een reden voor de bekendheid is, dat er ook
veel bekendheid aan werd gegeven, door degenen die al
geïntrigeerd werden door de mythenwereld. Er zijn meerdere
boeken geschreven, wetenschappelijk of gewoon proza, waaruit
je ook veel kan leren over de hechte band die de Grieken met
hun godenwereld hadden. De Grieken, en alle andere klassieke
beschavingen met mythen en sagen trouwens ook, hebben een
polytheïstische godsdienst. Dus een godsdienst met meerdere
goden.
Waarom is dat, kan je jezelf dan afvragen. Simpel, ze hadden
nog niet de verklaringen voor de natuurverschijnselen zoals
wij die nu hebben, dus schreven ze die toe aan een godheid.
En dat alle mensen in die tijd ook in die goden geloofden,
geeft weer aan hoe sterk men in die tijd afhankelijk was van
zekerheid. De zekerheid waarom het regende, onweerde,
waaide, de zon op en onder ging, enz. Uit de mythen kan je
ook veel leren over de beschaving van die tijd. Je leest
over koning die en koningin dat, er wordt veel gemoord en
gedood. Als je dat gaat herleiden, kom je er dus op uit, dat
er veel kleine koninkrijkjes waren, die onderling nog al
eens ruzie hadden. Ook het feit dat het in de sagen in de
families zelf niet altijd zo goed boterde, geeft aan dat er
ook veel broedertwisten waren, waarvan je kan zeggen dat dat
typisch is voor zo'n primitieve beschaving.
Maar dan maak je een fout! De Grieken waren namelijk alles
behalve primitief! Primitief tegenwoordig wil zeggen, dat je
niet met de huidige technologische ontwikkelingen mee kan
komen, maar in de oudheid geld dat absoluut niet. De Grieken
waren niet primitief, omdat tegen het einde van de Minoïsche
en Mykeense beschavingen al een democratie hadden (Athene)!
Een voorbeeld van andere hoge beschavingen, de Azteken
voerden al hersenoperaties uit in 2000 v. Chr. En de
Egyptenaren bouwden het enige nog
overgebleven wereldwonder van de zeven wereldwonderen: de
piramiden! Zelfs met onze huidige
technologische ontwikkeling snappen we nog steeds niet hoe
ze dat voor elkaar hebben gekregen.
 |
|
